Τετάρτη

Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τὸ Ἀντιπροσωπεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου (10 Ὀκτωβρίου 2011)


σιολογιώτατε ρχιμανδρτα κύριε Χρυσόστομε, γούμενε τς καθ μς ερς Πατριαρχικς κα Σταυροπηγιακς Μονς το σφιγμένου, 
σιώτατοι πατέρες κα δελφοί,
Τέκνα ν Κυρί γαπητά,


Δοξολογομεν τ Πανάγιον νομα το Θεο, διότι ξιώνει κα πάλιν τν μετέραν Μετριότητα πως προσέλθωμεν προσκυνητα να ποθέσωμεν τ νθη τς μετέρας ελαβείας ες τν Θεοτόκον, ν τ Περιβολί ατς, τ κεκοσμημέν μ τ νθη τν ρετν τν νταθα προσκαρτερησάντων τ προσευχ, τ πακο, τ πομον καί τ ταπεινώσει προαπελθόντων λλ κα σήμερον θεαρέστως γωνιζομένων πατέρων. 


Βεβαίως, μεταξ τν νθρώπων ο ποοι πανδρώνουν τς συνεργαζομένας εκοσι (κα πάλιν) ερς Μονς το γίου ρους, παρουσιάζονται κατ καιρος διαφωνίαι ς πρς τν ντιμετώπισιν ρισμένων ζητημάτων. νίοτε δέ, καί τινες σιώτατοι πατέρες κα δελφο καλοπροαιρέτως κτιμον τι ρισμέναι ποφάσεις θ δει ν παραλειφθον νέργειαί τινες ν πραγματοποιηθον διαφόρως. διαφορετικ μως θεώρησις νς θέματος δν πρέπει ν δηγ ες τν πόσχισιν τν χόντων διαφορετικν γνώμην π το σώματος τς κκλησίας το Χριστο κα ες τν πξιν σχισματικς μάδος. Πρέπει ν περιορίζηται ες τν ποικοδομητικν νταλλαγν πόψεων κα ες  τν προσπάθειαν σκήσεως πειθος τν χόντων διαφορετικν γνώμην περ τς ρθότητος τς δικς των πόψεως. Ατ εναι τ πιτρεπτν ες τν κκλησίαν κα τ σύνηθες ες τν στορίαν ατς. κκλησιαστικ στορία διδάσκει ες μς τι σάκις ο διαφωνοντες ρκέσθησαν ες τν μετ ταπεινοφροσύνης κα ελικρινος γάπης πρς τν λήθειαν ποβολν τν πόψεών των ες κκλησιαστικν διάλογον, α διαφωνίαι ξωμαλύνθησαν σν τ χρόν κα κκλησία συνέχισεν νωμένη τν ερν ποστολήν της. 


σάκις μως ο χοντες λλην ντίληψιν πί τινος θέματος, νήγαγον τν διαφωνίαν ες κριτήριον τς λης κκλησιαστικς ληθείας, δήγησαν τν κκλησίαν ες σχισματικν διάσπασιν, τ δ σχίσμα διωνίσθη κα πολλάκις α σχισματικα μάδες, πεισμόνως κα διαλλάκτως μμένουσαι ες τς πόψεις ατν, διατηρονται ως τς σήμερον. ντιθέτως, ἐὰν δν ναχθον τ θέματα περ τν ποίων πάρχουν διαφορετικα πόψεις ες τοιατα χοντα πρωταρχικν σημασίαν, καταβληθ δ φιλάδελφος κα ελικρινς ταπειν προσπάθεια πρς λληλοκατανόησιν, ο διαφωνοντες δελφοί, χάριτι Θεο, ερίσκουν λύσεις κανοποιούσας παντας κα οτως ποφεύγεται διάσπασις ατν κα ποκαθίσταται πνευματικ κοινωνία κα νότης ν Χριστ

Πολλάκις, σιώτατοι πατέρες κα δελφοί, ν τ περμέτρω ζήλ πρς ποστήριξιν τν πί τινος ζητήματος πεποιθήσεών μας, λησμονομεν τν σπουδαιότητα τς νότητος μν ν Χριστ, ποδίδομεν μείζονα, π σον θ πρεπε, σημασίαν ες τν πικράτησιν τς γνώμης μν, μ ποτέλεσμα ν θολοται διαύγεια το πνεύματος κα ν μ δυνάμεθα ν δωμεν τι χάριν μις δευτερευούσης σημασίας ρυθμίσεως ες τν ποίαν ποδίδομεν πρωτεύουσαν σημασίαν, χάνομεν Ατν τν Χριστόν. 


σιώτατοι πατέρες κα δελφοί, μέλη τς π τν φίλτατον κα προσφιλ τ Μητρ κκλησί κα τ μετέρ Μετριότητι ρχιμανδρίτην κύριον Χρυσόστομον δελφότητος,

φορος το γίου τούτου Τόπου περαγία Θεοτόκος, ηδόκησε ν ναθέσ ες μς τν σοβαρν ποστολν τς ναβιώσεως τς ερς Μονς σφιγμένου, μετ τν ρνησιν τν παλαιν σφιγμενιτν πατέρων ν πανενταχθον ες τν νότητα τν ν γί ρει ερν Μονν. ς γνωστόν, α ν γί ρει ερα Μονα εναι, συμφώνως πρς τν Καταστατικν ατο Χάρτην, εκοσι κα δι τν ντιπροσώπων ατν συνδιοικον τ γιον ρος, π τν πνευματικν κα κανονικν ποπτείαν το Οκουμενικο Πατριαρχείου. τυχς, ο πατέρες ο ποοι πήρτιζόν ποτε τν δελφότητα τς ερς Μονς σφιγμένου, π πολλν τν πεσκίρτησαν τς εκοσάδος καί, παρ τς πανειλημμένας πατρικς κα δελφικς προσκλήσεις τν τε οιδίμων προκατόχων μν θηναγόρου κα Δημητρίου, τς  μετέρας Μετριότητος κα τν κπροσώπων πασν τν λοιπν ερν Μονν, νέμειναν ες τν σχισματικν ατν κατάστασιν κα πεισμόνως ρνήθησαν μετ’ πάρσεως κα διαλλαξίας τν πνευματικν νότητα κα συνεργασίαν μετ τν λοιπν δεκαεννέα ερν Μονν. 

Κατόπιν τούτου, ς εναι γνωστόν, γία κα ερ Σύνοδος το Οκουμενικο Πατριαρχείου μεριμνσα δι τν ποκατάστασιν τς κανονικς τάξεως, τος χαρακτήρισεν, ν συνεργασί μετ τς ερς Κοινότητος, ς σχισματικούς, κα συνεπς ς ντικανονικος νοίκους τς Μονς, (δεδομένου τι κατ τν Καταστατικν Χάρτην το γίου ρους παγορεύεται ες ατ γκαταβίωσις σχισματικν), κα νασυνέστησε τν ερν Μονν σφιγμένου, ρίσασα μς ς μέλη τς δελφότητος ατς, γούμενον δ μν τν προν κα προσην γέροντά σας π. Χρυσόστομον.

Οτως, νέθεσεν ες μς ν δυσχερς καθκον, φ νς μν λόγ το πολέμου τν ποον κήρυξαν καθ’ μν ο δη σχισματικο τέως σφιγμενται μοναχοί, φ τέρου δέ, διότι ντιμετωπίζετε τς γνωστς δυσχερείας τς στεγάσεώς σας κα κ τρίτου δι τν λόγον τι πολλο τν χριστιανν δν ντιλαμβάνονται ρθς τν θεοφιλ σκοπόν σας κα σς ναγκάζουν ν ταλαιπωρσθε πεξηγοντες τ λον πρόβλημα κα τν ρθότητα τς λύσεως ες τν ποίαν λθετε ρωγο ν πακο πρς τν καλέσασαν μς Μητέρα κκλησίαν. 


τυχς, φανατισμός, ερν ς συνεργν τν πειρασμόν, τν πιθυμοντα τν διάσπασιν το σώματος τς κκλησίας, νευρίσκει προσφυ πιχειρήματα πρ τν σφαλμένων πόψεων κα συσσωρεύει ατ ντός της διανοίας κα τν καρδιν τν ο κατ πίγνωσιν ζηλωτν ες τοσοτον βαθμν στε ν μ δύνανται ν ντιληφθον τν πλάνην των, οτε ν παρακολουθήσουν τν σκέψιν κα τ πιχειρήματα τν ρθς σκεπτομένων δελφν. 

Ο πλανηθέντες δελφοί μας, τόσον πολ εναι προσκεκολλημένοι  ες τ σφαλμένα πιχειρήματά των, κα ες σα πλανν τος νθρώπους ποβάλλει ες ατος πρς πόκρουσιν τς ληθείας, στε ν εναι τυφλο δι’ ατν κα κωφο δι πσαν λλην σκέψιν πλν τς δικς των. 


Τατα πάντα μως νήκουν ες τ παρελθόν. κ το ντιπροσωπείου τς καθ μς ερς Πατριαρχικς κα Σταυροπηγιακς Μονς το σφιγμένου πιθυμομεν ν διευκρινήσωμεν, πρς ρσιν πάσης πιθανς παρεξηγήσεως, τι πόθεσις τς κκλησιαστικς ντιμετωπίσεως τν εσέτι ντς τν τειχν τς Μονς κα τν λοιπν ξαρτημάτων ατς παραμενόντων πρέπει ν θεωρται παρ΄πάντων λήξασα. Τ ατ βεβαίως σχύει κα π διοικητικς – δικαστικς πόψεως. ξακολούθησις τς καταλήψεως, κολασθεσα δη, καθς πληροφορούμεθα, κα ς ποινικν δίκημα, συνιστ πρωτοφαν σκησιν βίας ντς τν ρίων τς λληνικς Δημοκρατίας κα πικίνδυνον κτροπν ες τν εαίσθητον περιοχν το γιωνύμου ρους. 


Μήτηρ κκλησία μετ πολλς τς θλίψεως παρακολουθε ργανά τινα νεχόμενα εσέτι τ φαινόμενον τς καταλήψεως κα παρορντα τος κινδύνους δι τν ν γί ρει τάξιν, δι τ κειμήλια κα τ μνημεα τς ερς Μονς ταύτης, λλ κα τν προσβολν κατ τς μόνης νομίμου δελφότητος ατς, σύμπαντος το γίου ρους κα τς Μητρς κκλησίας.
        
σιώτατοι σφιγμενται Πατέρες,

καθυστέρησις ατη κα προσβολ τν ποίαν εσπράττετε δίκως ξ ατς δν θ πρέπει ν κάμψ τ γωνιστικν φρόνημα μν, φ σον γνωρίζετε τι πηρετετε τν λήθειαν κα ν τατ τν κκλησιαστικν τάξιν κα κανονικότητα ο μν λλ κα τν πολιτειακν νομιμότητα. δρόμος σως ποδεικνύεται δύσβατος πλέον το ξ ρχς πολογισθέντος, λλ α δυσκολίαι κα τ μπόδια δέον μλλον ν αξήσουν τν πομονν κα πιμονήν σας παρ ν σς πογοητεύσουν. Οτω πως θ εναι γλυκύτερος κα καρπς τς τελικς δικαιώσεως τν κόπων σας, ες τν ποίαν εμεθα βέβαιοι τι θ φθάσωμεν κινούμενοι ες τ πλαίσιον πάντοτε τς κανονικότητος κα τς νομιμότητος.  

Εχόμεθα ες τν Θεν πως δι πρεσβειν τς περαγίας Θεοτόκου κα τν πολλν γίων τος ποίους νέδειξεν ν τος αἰῶνας ερ Μον σφιγμένου, ποδοθ συντόμως χρσις το κεντρικο κτηριακο συγκροτήματος τς ν λόγ ερς Μονς ες τος κανονικος κα νομίμους μοναχος ατς, πρς γκαταβίωσιν κα πνευματικν σκησιν κα προσευχν ν ατ, πρ τς γίας μν ρθοδόξου κκλησίας κα σύμπαντος το κόσμου. μήν.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου