Ἅγιοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς
Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,
Ὁσιώτατε Ἅγιε Πρωτεπιστάτα,
Ὅσιώτατοι Καθηγούμενοι καί Ἀντιπρόσωποι τῶν κ' Ἱερῶν Μονῶν,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἀπό μέσης καρδίας ἐκφράζομεν τήν χαράν ἡμῶν ἐπί τῇ ἀγαθῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐκ νέου προσωπικῆς ἐπικοινωνίας τῆς ἡμετέρας Μετριότητος μετά πάντων ὑμῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀλλά καί μετά τῆς ὑμετέρας φίλης Ἐξοχότητος κ. Πρωθυπουργέ καί μετ᾿ ἐκλεκτῶν συνεργῶν ὑμῶν, Ὑφυπουργῶν καί ἄλλων παραγόντων, οἱ ὁποῖοι κατελείπετε, πρός στιγμήν τήν πολεύθυνον ὑπηρεσίαν σας διὰ νὰ ἀνέλθητε εἰς τό Ἁγιώνυμον τοῦτο Ὄρος πρός συμμετοχήν εἰς τό προσκύνημα τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ἐπί τῇ συμπληρώσει εἴκοσιν ἐτῶν Πατριαρχικῆς διακονίας. Θερμῶς εὐχαριστοῦμεν πάντας ὑμᾶς διά τάς ἐκδηλώσεις τιμῆς καί σεβασμοῦ, ἀναγραφομένας πρωτίστως εἰς τόν καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικόν Θρόνον. Ἀπό τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως μεταφέρομεν πρός ὑμᾶς, Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ, καί πρός πάντα τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως καί τόν φίλον-φίλτατον Ἑλληνικόν Λαόν ἀσπασμόν εἰρήνης, τιμῆς καί ἀγάπης.
Γνωρίζομεν ὅτι ἡ ὑφ᾿ ὑμῶν ἀνάληψις τῶν εὐθυνῶν τῆς διαχειρίσεως τῶν κοινῶν συνέπεσε μετά δυσχερειῶν καί κρίσεων, κορύφωσιν τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ ἡ μαστίζουσα τόν Ἑλληνικόν Λαόν οἰκονομική κρίσις. Καίτοι ἱστάμεθα μακράν τῆς πολιτικῆς, δέν δυνάμεθα παρά νά ἴδωμεν μετά συμπαθείας τάς προσπαθείας τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως διά τήν ὑπέρβασιν τῆς τελευταίας μεγάλης κρίσεως, ὡς καί τήν λαμβανομένην πρόνοιαν καί τάς ἐν γένει ἐνεργείας αὐτῆς διά τήν κάλυψιν ἀναγκῶν ἀμέσου προτεραιότητος καί τήν ἐπεξεργασίαν σχεδίων δι᾿ ἀποτελεσματικήν ἐπούλωσιν τῶν πληγῶν καί ἀνάδειξιν θετικῆς προοπτικῆς διά τό ὁρατόν μέλλον τῆς χώρας. Ἀρωγός εἰς ταῦτα πάντα, πρόθυμος πάντοτε, τυγχάνει, ὡς γνωστόν, ἡ καθ᾿ ἡμᾶς Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὑποστηρίζουσα πᾶσαν ἐν προκειμένῳ προσπάθειαν. Ἐπαινοῦμεν διά τοῦτο τήν μετά συνέσεως καί διακρίσεως ἀναγνώρισιν καί ἐπισήμανσιν ὑφ᾿ ὑμῶν τοῦ κρισίμου καί ζωτικῆς σημασίας ρόλου τῆς Ἐκκλησίας καί ἐν γένει τοῦ θρησκευτικοῦ παράγοντος ἐν προκειμένῳ καθώς ἡ βίωσις τῆς μυστηριακῆς ζωῆς ἐν τῇ Ἁγίᾳ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ καί ἡ καλλιέργεια τῶν εὐαγγελικῶν ἀρετῶν ὡς τῆς ἐγκρατείας, τῆς σεμνότητος καί τοῦ μεμετρημένου τοῦ βίου, τῆς ὀλιγαρκείας, τῆς μερίμνης διά τήν πνευματικήν ζωήν καί σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, κυρίως τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, ἥτις συνεπάγεται τήν φιλαλληλίαν, τήν συνεργασίαν, τόν ἀλτρουϊσμόν, τήν ἀλληλεγγύην, τήν ἐγκατάλειψιν τῆς φιλαυτίας καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τῆς ἐξόδου ἀπό τό «ἐγώ» καί τῆς εἰσόδου εἰς τό «ἐσύ», δύνανται νά ἀποτελέσουν μοχλούς ἐξόδου ἐκ τῆς κρίσεως τῆς ὁποίας τά αἴτια εἶναι μᾶλλον ἠθικά ἤ ὑλικά. Εἰς μίαν ὑλόφρονα ἐποχήν ἡ ὁποία προκαλεῖ κρίσεις ὀφειλομένας εἰς τήν χρῆσιν μόνον τῆς ὕλης τό ἀντίδοτον εἰς αὐτήν πρέπει νά ἀναζητηθῇ εἰς τήν καλλιέργειαν τοῦ πνεύματος.
Ἐπί πλέον, γνωρίζετε, Ἐξοχώτατε, τήν μέριμναν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπέρ τῆς ἑνότητος καί συναντιλήψεως τῶν ἀνά τήν Οἰκουμένην Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῆς συνεργασίας ἐπί διαχριστιανικοῦ ἐπιπέδου, καθώς καί τάς προσπαθείας ἡμῶν διά τήν καλλιέργειαν πνεύματος διαθρησκειακῆς κατανοήσεως καί συνεργασίας μεταξύ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν παραδόσεων τοῦ μεσογειακοῦ χώρου. Πρός τήν κατεύθυνσιν ταύτην ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία συνεκάλεσεν ἐν τῷ Ἱερῷ ἡμῶν Κέντρῳ πρό ὀλίγων μόλις ἑβδομάδων Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων καί τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου ἐπί τοῦ θέματος τῆς καταστάσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ, μετά τά γνωστά ἐκεῖ τῶν τελευταίων μηνῶν γεγονότα. Ἡ Σύναξις αὕτη υἱοθέτησε πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά πραγματοποιηθῇ εἰς τό ἐγγύς μέλλον συνάντησις θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς τῆς Μεσογείου, κατά τήν ὁποίαν θά ἠδύνατο νά συμφωνηθῇ καὶ διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου», ὡς συμβολῆς εἰς τήν προσπάθειαν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀλλὰ καί εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς περιοχῆς.
Τά ἀνωτέρω, ὅλως ἐνδεικτικῶς μνημονευθέντα, ὑπογραμμίζουν ὡς θεμελιώδη ἱστορικήν ἐμπειρίαν τό ἀναπόφευκτον τῆς ἀλληλεπιδράσεως καί ἀλληλεξαρτήσεως τῶν θρησκευτικῶν καί τῶν πολιτικῶν πραγμάτων καί κατά συνέπειαν τήν ἀνάγκην συνεκτιμήσεως τῶν ἑκάστοτε ἐξελίξεων εἰς ἀμφοτέρους τούς χώρους καί συνεργασίας τῶν ἑκατέρωθεν ὑπευθύνων φορέων πρός ἀποφυγήν τριβῶν καί πρός ἀνάδειξιν ἀρχῶν καί ἀξιῶν, ὑπηρετικῶν τοῦ κοινοῦ τῶν ἀνθρώπων συμφέροντος.
Τοῦτο καθίσταται σήμερον ἀναγκαιότερον παρά ποτέ, δεδομένου καί τοῦ ἰδιαζούσης φύσεως καινοφανοῦς γεγονότος, ὅτι τό χριστιανικόν ὅραμα τῆς ἑνότητος τῆς ἀνθρωπότητος ἐκφράζεται πρός τό παρόν διά τῆς τάσεως πρός παγκοσμιοποίησιν, ἥτις, μεταξύ ἄλλων, μετατρέπει πολλάς τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων εἰς ἐσωτερικάς, ἐν τῇ ἐννοίᾳ τῆς ἀλληλεπιδράσεως τῶν πάντων καί τῆς ἀμέσου ἤ ἐμμέσου μετοχῆς πάντων εἰς τά ἑκάστοτε καί ἑκασταχοῦ δρώμενα.
Ἔχομεν τήν βεβαιότητα ὅτι ἐκτιμᾶτε δεόντως καί θέλετε ἀναλόγως καί εἰς τό μέλλον ὑποστηρίξει τήν παγχριστιανικήν καί γενικώτερον εἰρηνοποιόν διακονίαν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὡς μέχρι τοῦδε ἐπράξατε, διό καί σᾶς ἐκφράζομεν τάς εὐχαριστίας καί τήν εὐγνωμοσύνην ἡμῶν. Διαβεβαιούμεθα δέ ὑμᾶς περί τοῦ ἀγρύπνου ἐνδιαφέροντος, μετά τοῦ ὁποίου ἡ ἡμετέρα Μετριότης, ἡ περί ἡμᾶς Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος καί οἱ λοιποί ἐν Φαναρίῳ ἀδελφοί, εὐχόμεθα ὑπέρ εὐοδώσεως τοῦ ἔργου σας. Μεγάλως δέ χαιρόμεθα, ὁσάκις πληροφορούμεθα, ὅτι τοῦτο παράγει τούς ἑκάστοτε ἐπιδιωκομένους καρπούς ὑπέρ τοῦ λαοῦ, πρός τούς ὁποίους ὀφείλει νά ἀποβλέπῃ πᾶσα δημοκρατική καί εὐνομουμένη πολιτεία. Ἀλλά καί καρπούς ὑπέρ τῆς φιλίας, συνεργασίας καί ἀμοιβαιότητος τῶν ὁμόρων ἰδίως λαῶν.
Ἐπί τούτοις, εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν θερμῶς διά τήν παρουσίαν σας ἐν μέσῳ ἡμῶν, Ἐξοχώτατε, κατά τήν ἐπίσημον ταύτην ἡμέραν, εὐχόμεθα ὑπέρ ὑγείας ὑμῶν καί πάντων καί ὑπέρ κατά Θεόν εὐοδώσεως τῶν ἔργων σας καί σᾶς παρακαλοῦμεν νά περιβάλλετε πάντοτε τό Ἅγιον Ὄρος - τό καύχημα τοῦτο τῆς πίστεως καί τοῦ Γένους - μέ τό στοργικόν ἐνδιαφέρον καί μέ τήν ἔμπρακτον ἀγάπην σας, καί μέ θετικήν διάθεσιν καί ἄνευ γραφειοκρατικῶν καθυστερήσεων νά προσεγγίζετε τά ἑκάστοτε προβλήματά του. Τό Ἅγιον Ὄρος, Ἐξοχώτατε, ὡς καλῶς γνωρίζετε καί ὑμεῖς, ἔχει προσφέρει ἀνυπολογίστους ὑπηρεσίας εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί εἰς τό Γένος ἡμῶν, κατά τήν διάρκειαν τῆς ὑπερχιλιετοῦς ζωῆς του, καί δι᾿ αὐτό δικαιοῦται νά ἔχῃ τήν ἀναγνώρισιν, τήν εὐγνωμοσύνην καί τήν ὑποστήριξιν τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί τοῦ εἰς ὅ ὑπάγεται Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου- καί ὄχι μόνον.
Καί πάλιν, κ. Πρωθυπουργέ, σᾶς εὐχαριστοῦμεν.
Καί πάλιν, προσφιλέστατοι πατέρες καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, σᾶς εὐλογοῦμεν καί σᾶς ἀσπαζόμεθα πατρικῶς.
Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,
Ὁσιώτατε Ἅγιε Πρωτεπιστάτα,
Ὅσιώτατοι Καθηγούμενοι καί Ἀντιπρόσωποι τῶν κ' Ἱερῶν Μονῶν,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἀπό μέσης καρδίας ἐκφράζομεν τήν χαράν ἡμῶν ἐπί τῇ ἀγαθῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐκ νέου προσωπικῆς ἐπικοινωνίας τῆς ἡμετέρας Μετριότητος μετά πάντων ὑμῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀλλά καί μετά τῆς ὑμετέρας φίλης Ἐξοχότητος κ. Πρωθυπουργέ καί μετ᾿ ἐκλεκτῶν συνεργῶν ὑμῶν, Ὑφυπουργῶν καί ἄλλων παραγόντων, οἱ ὁποῖοι κατελείπετε, πρός στιγμήν τήν πολεύθυνον ὑπηρεσίαν σας διὰ νὰ ἀνέλθητε εἰς τό Ἁγιώνυμον τοῦτο Ὄρος πρός συμμετοχήν εἰς τό προσκύνημα τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ἐπί τῇ συμπληρώσει εἴκοσιν ἐτῶν Πατριαρχικῆς διακονίας. Θερμῶς εὐχαριστοῦμεν πάντας ὑμᾶς διά τάς ἐκδηλώσεις τιμῆς καί σεβασμοῦ, ἀναγραφομένας πρωτίστως εἰς τόν καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικόν Θρόνον. Ἀπό τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως μεταφέρομεν πρός ὑμᾶς, Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ, καί πρός πάντα τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως καί τόν φίλον-φίλτατον Ἑλληνικόν Λαόν ἀσπασμόν εἰρήνης, τιμῆς καί ἀγάπης.
Γνωρίζομεν ὅτι ἡ ὑφ᾿ ὑμῶν ἀνάληψις τῶν εὐθυνῶν τῆς διαχειρίσεως τῶν κοινῶν συνέπεσε μετά δυσχερειῶν καί κρίσεων, κορύφωσιν τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ ἡ μαστίζουσα τόν Ἑλληνικόν Λαόν οἰκονομική κρίσις. Καίτοι ἱστάμεθα μακράν τῆς πολιτικῆς, δέν δυνάμεθα παρά νά ἴδωμεν μετά συμπαθείας τάς προσπαθείας τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως διά τήν ὑπέρβασιν τῆς τελευταίας μεγάλης κρίσεως, ὡς καί τήν λαμβανομένην πρόνοιαν καί τάς ἐν γένει ἐνεργείας αὐτῆς διά τήν κάλυψιν ἀναγκῶν ἀμέσου προτεραιότητος καί τήν ἐπεξεργασίαν σχεδίων δι᾿ ἀποτελεσματικήν ἐπούλωσιν τῶν πληγῶν καί ἀνάδειξιν θετικῆς προοπτικῆς διά τό ὁρατόν μέλλον τῆς χώρας. Ἀρωγός εἰς ταῦτα πάντα, πρόθυμος πάντοτε, τυγχάνει, ὡς γνωστόν, ἡ καθ᾿ ἡμᾶς Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὑποστηρίζουσα πᾶσαν ἐν προκειμένῳ προσπάθειαν. Ἐπαινοῦμεν διά τοῦτο τήν μετά συνέσεως καί διακρίσεως ἀναγνώρισιν καί ἐπισήμανσιν ὑφ᾿ ὑμῶν τοῦ κρισίμου καί ζωτικῆς σημασίας ρόλου τῆς Ἐκκλησίας καί ἐν γένει τοῦ θρησκευτικοῦ παράγοντος ἐν προκειμένῳ καθώς ἡ βίωσις τῆς μυστηριακῆς ζωῆς ἐν τῇ Ἁγίᾳ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ καί ἡ καλλιέργεια τῶν εὐαγγελικῶν ἀρετῶν ὡς τῆς ἐγκρατείας, τῆς σεμνότητος καί τοῦ μεμετρημένου τοῦ βίου, τῆς ὀλιγαρκείας, τῆς μερίμνης διά τήν πνευματικήν ζωήν καί σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, κυρίως τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, ἥτις συνεπάγεται τήν φιλαλληλίαν, τήν συνεργασίαν, τόν ἀλτρουϊσμόν, τήν ἀλληλεγγύην, τήν ἐγκατάλειψιν τῆς φιλαυτίας καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τῆς ἐξόδου ἀπό τό «ἐγώ» καί τῆς εἰσόδου εἰς τό «ἐσύ», δύνανται νά ἀποτελέσουν μοχλούς ἐξόδου ἐκ τῆς κρίσεως τῆς ὁποίας τά αἴτια εἶναι μᾶλλον ἠθικά ἤ ὑλικά. Εἰς μίαν ὑλόφρονα ἐποχήν ἡ ὁποία προκαλεῖ κρίσεις ὀφειλομένας εἰς τήν χρῆσιν μόνον τῆς ὕλης τό ἀντίδοτον εἰς αὐτήν πρέπει νά ἀναζητηθῇ εἰς τήν καλλιέργειαν τοῦ πνεύματος.
Ἐπί πλέον, γνωρίζετε, Ἐξοχώτατε, τήν μέριμναν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπέρ τῆς ἑνότητος καί συναντιλήψεως τῶν ἀνά τήν Οἰκουμένην Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῆς συνεργασίας ἐπί διαχριστιανικοῦ ἐπιπέδου, καθώς καί τάς προσπαθείας ἡμῶν διά τήν καλλιέργειαν πνεύματος διαθρησκειακῆς κατανοήσεως καί συνεργασίας μεταξύ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν παραδόσεων τοῦ μεσογειακοῦ χώρου. Πρός τήν κατεύθυνσιν ταύτην ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία συνεκάλεσεν ἐν τῷ Ἱερῷ ἡμῶν Κέντρῳ πρό ὀλίγων μόλις ἑβδομάδων Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων καί τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου ἐπί τοῦ θέματος τῆς καταστάσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ, μετά τά γνωστά ἐκεῖ τῶν τελευταίων μηνῶν γεγονότα. Ἡ Σύναξις αὕτη υἱοθέτησε πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά πραγματοποιηθῇ εἰς τό ἐγγύς μέλλον συνάντησις θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς τῆς Μεσογείου, κατά τήν ὁποίαν θά ἠδύνατο νά συμφωνηθῇ καὶ διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου», ὡς συμβολῆς εἰς τήν προσπάθειαν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀλλὰ καί εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς περιοχῆς.
Τά ἀνωτέρω, ὅλως ἐνδεικτικῶς μνημονευθέντα, ὑπογραμμίζουν ὡς θεμελιώδη ἱστορικήν ἐμπειρίαν τό ἀναπόφευκτον τῆς ἀλληλεπιδράσεως καί ἀλληλεξαρτήσεως τῶν θρησκευτικῶν καί τῶν πολιτικῶν πραγμάτων καί κατά συνέπειαν τήν ἀνάγκην συνεκτιμήσεως τῶν ἑκάστοτε ἐξελίξεων εἰς ἀμφοτέρους τούς χώρους καί συνεργασίας τῶν ἑκατέρωθεν ὑπευθύνων φορέων πρός ἀποφυγήν τριβῶν καί πρός ἀνάδειξιν ἀρχῶν καί ἀξιῶν, ὑπηρετικῶν τοῦ κοινοῦ τῶν ἀνθρώπων συμφέροντος.
Τοῦτο καθίσταται σήμερον ἀναγκαιότερον παρά ποτέ, δεδομένου καί τοῦ ἰδιαζούσης φύσεως καινοφανοῦς γεγονότος, ὅτι τό χριστιανικόν ὅραμα τῆς ἑνότητος τῆς ἀνθρωπότητος ἐκφράζεται πρός τό παρόν διά τῆς τάσεως πρός παγκοσμιοποίησιν, ἥτις, μεταξύ ἄλλων, μετατρέπει πολλάς τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων εἰς ἐσωτερικάς, ἐν τῇ ἐννοίᾳ τῆς ἀλληλεπιδράσεως τῶν πάντων καί τῆς ἀμέσου ἤ ἐμμέσου μετοχῆς πάντων εἰς τά ἑκάστοτε καί ἑκασταχοῦ δρώμενα.
Ἔχομεν τήν βεβαιότητα ὅτι ἐκτιμᾶτε δεόντως καί θέλετε ἀναλόγως καί εἰς τό μέλλον ὑποστηρίξει τήν παγχριστιανικήν καί γενικώτερον εἰρηνοποιόν διακονίαν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὡς μέχρι τοῦδε ἐπράξατε, διό καί σᾶς ἐκφράζομεν τάς εὐχαριστίας καί τήν εὐγνωμοσύνην ἡμῶν. Διαβεβαιούμεθα δέ ὑμᾶς περί τοῦ ἀγρύπνου ἐνδιαφέροντος, μετά τοῦ ὁποίου ἡ ἡμετέρα Μετριότης, ἡ περί ἡμᾶς Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος καί οἱ λοιποί ἐν Φαναρίῳ ἀδελφοί, εὐχόμεθα ὑπέρ εὐοδώσεως τοῦ ἔργου σας. Μεγάλως δέ χαιρόμεθα, ὁσάκις πληροφορούμεθα, ὅτι τοῦτο παράγει τούς ἑκάστοτε ἐπιδιωκομένους καρπούς ὑπέρ τοῦ λαοῦ, πρός τούς ὁποίους ὀφείλει νά ἀποβλέπῃ πᾶσα δημοκρατική καί εὐνομουμένη πολιτεία. Ἀλλά καί καρπούς ὑπέρ τῆς φιλίας, συνεργασίας καί ἀμοιβαιότητος τῶν ὁμόρων ἰδίως λαῶν.
Ἐπί τούτοις, εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν θερμῶς διά τήν παρουσίαν σας ἐν μέσῳ ἡμῶν, Ἐξοχώτατε, κατά τήν ἐπίσημον ταύτην ἡμέραν, εὐχόμεθα ὑπέρ ὑγείας ὑμῶν καί πάντων καί ὑπέρ κατά Θεόν εὐοδώσεως τῶν ἔργων σας καί σᾶς παρακαλοῦμεν νά περιβάλλετε πάντοτε τό Ἅγιον Ὄρος - τό καύχημα τοῦτο τῆς πίστεως καί τοῦ Γένους - μέ τό στοργικόν ἐνδιαφέρον καί μέ τήν ἔμπρακτον ἀγάπην σας, καί μέ θετικήν διάθεσιν καί ἄνευ γραφειοκρατικῶν καθυστερήσεων νά προσεγγίζετε τά ἑκάστοτε προβλήματά του. Τό Ἅγιον Ὄρος, Ἐξοχώτατε, ὡς καλῶς γνωρίζετε καί ὑμεῖς, ἔχει προσφέρει ἀνυπολογίστους ὑπηρεσίας εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί εἰς τό Γένος ἡμῶν, κατά τήν διάρκειαν τῆς ὑπερχιλιετοῦς ζωῆς του, καί δι᾿ αὐτό δικαιοῦται νά ἔχῃ τήν ἀναγνώρισιν, τήν εὐγνωμοσύνην καί τήν ὑποστήριξιν τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί τοῦ εἰς ὅ ὑπάγεται Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου- καί ὄχι μόνον.
Καί πάλιν, κ. Πρωθυπουργέ, σᾶς εὐχαριστοῦμεν.
Καί πάλιν, προσφιλέστατοι πατέρες καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, σᾶς εὐλογοῦμεν καί σᾶς ἀσπαζόμεθα πατρικῶς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου