Τρίτη

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιο Όρος. 1η ομιλία (15/10/2013, Δάφνη)

Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ὑποδοχήν Αὐτοῦ εἰς τόν λιμένα Δάφνης τοῦ Ἁγίου Ὄρους (15 Ὀκτωβρίου 2013)

σιολογιώτατε γιε Πρωτεπιστάτα π. Στέφανε,
σιολογιώτατοι πατέρες τς ερς πιστασίας,
ξοχώτατε κύριε Διοικητά,
Πατέρες κα δελφο σκηταί, ο οκοντες τν κρώρειαν ταύτην το παρ᾿ μν γνησίου ρθοδόξου Μοναχισμο,
Τέκνα ν Κυρί γαπητ τς μν Μετριότητος,

Δόξα τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι, τ παναγίκα μοουσί κα ζωοποι κα διαιτέρ Τριάδι, τ ν Θε, κα μνος «τ προστασί κα σκέπ κα φόρ τοπεριωνύμου κλήρου της», τ χράντ Θεοτόκ, πρέπει κα κατ τν σπέραν ταύτην τι ηδόκησεν ες τν μετέραν Μετριότητα, ρχομένην κ τς βασιλίδος τν πόλεων, μετ τς ποίας φαλίως κα κορυφαίως νοται κα συνδέεται ὁἹερς θως, ν ερισκώμεθα δι᾿ κτην φορν κατά τήν ταπεινήν πρωθιεραρχικήν διακονίαν μν, νταθα, ες τν τόπον τν χοντα "ερν κρηπδα κα περιδόνητον ερν γκυραν" τν Κυρίαν Θεοτόκον, να ορτάσωμεν καπανηγυρίσωμεν μετ τς προσφιλος σιότητος μν ερν πετειακν γεγονός, τ ποον  Χάρις το χρόνους κακαιρος ν τ δί ξουσί θεμένου Κυρίου πιτρέπει να ζμεν ες χρόνους σχατολογικούς, κατ τος ποίους "ψύγη  γάπη τν πολλν", κλονίσθη τ φρόνημα, ξίαι κα ρχα παραγράφονται κα τ πάντα ξιολογονται ς "ματαιότης".
Ερισκόμενοι ες τν γιορειτικν γν, "μεταξ ορανο κα γς", κατ τν προσφυ ρσιν συγχρόνου γιορείτου, λησμονομεν τ το κόσμου κα προστρέχομεν πόψε, κα ς εί, μες ο κ Κωνσταντινουπόλεως καὶὑμες ο "οκοντες τν κλρον" τοτον πατέρες κα δελφοί, "ν τ σ προστασί κα μητρικ χάριτι κα συμπαθεστάτπρονοί κα ντιλήψει σου", περαγία Θεοτόκε, κομίζοντες μα πσι τος ν τ Περιβολί τούτ οκοσιν  παροικοσι μοναστας, τέκνοις γαπητος τς Θεομήτορος, τν ερήνην κα τν ελογίαν το Δεσπότου Χριστο, καί δεόμεθα τς περαγίας Θεοτόκου: "τν πύλην μν τς ζως πάνοιξον, φαρπάζουσα πυλν μς το δου", "βραβεύουσα μα φιλευσπλάγχνως ποκοπν τν πολλν χρεν" μας.
Προθύμως νταποκρινόμεθα ες τν πευθυνθεσαν μν πρόσκλησιν τς ερς Κοινότητος πως πισκεφθμεν τ ελογημένον περιβόλιον τς Παναγίας, π᾿ εκαιρί τς κατοστς πετείου π τς νσωματώσεως ατο ες τν λληνικν πικράτειαν κα τς κδόσεως τοῦ ἱεροῦ ἱστορικοῦ καὶ θεοευλογήτου Ψηφίσματος τῶν τότε οἰκούντων ἐν αὐτῷ μακαριστῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων, διὰ τοῦ ὁποίου ἐξεδήλωσαν τὴν ἀμετάθετον βούλησιν αὐτῶν ἵνα ἀσκῶνται καὶδραστηριο-ποιῶνται ἐν τῇ ἐπικρατείᾳ τῆς εὐλογημένης Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος. Τῆς κοιτίδος τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἐλευθέρας ἀσκήσεως τῶν ἀξιῶν τοῦ πνεύματος, καὶ μάλιστα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τοῦ ἤθους καὶ τοῦ ἔθους, τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ζωῆς, πέραν σκοπιμοτήτων καὶ ἐπιγείων βλέψεων.
Ἐρχόμενοι ὡς κανονικὸς Ἐπίσκοπός σας, πατέρες καὶ ἀδελφοί, εἰς τὰ ἴδια, εὐφραινόμεθα διότι παραλαμβάνετε ἡμᾶς,  καὶ εὐχαριστοῦμεν ἑαυτοῖς καὶ ἀλλήλοις ἐπὶ τῇ ἐπανασυναντή-σει, χαίροντες ὅτι κατὰ τὸ τριήμερον τοῦτο "ἐν ἑσπέρᾳ καὶ πρωῒ καὶ μεσημβρίᾳ, ἐν ἡμέρᾳ, νυκτὶ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, καὶ ἐν παντὶ καιρῷ" θὰ εὑρισκώμεθα ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Κυρίας Θεοτόκου, καὶ δεόμεθα πρὸς αὐτὴν ὅπως "μὴ παύσῃ ἐν παντὶ περισκέπουσα τὸ περίβλεπτον τοῦτο Ὄρος" τῆς κληρουχίας τῆς εὐλογημένης Ἑλλάδος καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, "τὸ εὐλαβῶς ἐν ἡμέρᾳ τε καὶ νυκτὶ τὸ ἅγιον ὄνομα τῆς Θεομήτορος φέρον ἐν τῷ στόματι καὶ νοΐ, παρέχουσα ἐν τούτῳ πλουσίᾳ χειρὶ τῆς αὐτῆς ἐπιστασίας τὰγνωρίσματα», τὰ ὁποῖα καὶ νῦν «καρδίας πόθῳ» ψηλαφοῦμεν κατὰ τρόπον ἁπτόν.
Ἐκφράζοντες τὰς εὐχαριστίας διὰ τὴν γενομένην τιμητικὴν ὑποδοχὴν εἰς τὸν φιλόξενον λιμένα τῆς Δάφνης, καὶεἰσοδεύοντες εἰς τά "ἅγια τῶν ἁγίων" τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐκ τῆς "πύλης τῆς κατ᾿ ἀνατολάς", ἀρχόμεθα τῶν ἑορτασμῶν ἐν καθαρῷ νοῒ καὶ συμπνευματιζόμεθα μετὰ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος "τοῦ Ὄρους καθηγητῶν, μοναστῶν, μιγάδων, Ἱεραρχῶν, ἀθλητῶν, ὁμολογητῶν, ποιμένων καὶ ὁσίων καὶ μετὰ τῶν μοναστῶν τοῦ πλήθους" καὶ βιοῦμεν τῷ πνεύματι τὰ πρὸαἰῶνος γεγονότα, τὴν ἀκμὴν καὶ τὴν παρακμήν, τὴν κραταιὰν ὡς ὁ θάνατος ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσιν τῶν Ἁγιορειτῶν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ εἰς τὰ ἰδεώδη τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, ὑπὸ τὴν σκέπην, προστασίαν καὶ ἀρωγὴν τοῦὁποίου, κατὰ τὰ Ἁγιορειτικὰ ἤθη, ζῇ καὶ κινεῖται καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἄθως τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς μακράν.
Εὐλογοῦντες ὑμᾶς ἐπικαλούμεθα πατρικῶς πλουσίαν τὴν Χάριν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπὶ πάντας καὶἕνα ἕκαστον Ἁγιορείτην μοναχόν, ταῖς πρεσβείαις τῆς Κυρίας Θεοτόκου.
Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἠγαπημένα, "εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος". Ἀμήν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου